2 yaş sendromunun aylarca sinyallerini almıştık.Bir öğle uykusundan uyandıktan sonra girmiş oldun ,o kısa zaman dilimi içerisinde evet.her şey normaldi güne başlarken 2 saat uyudun ve artık sen sen değildin.Sinyallerini aldığım bu dönem içinde bende araştırmıştım.tek bir önemli durum vardı bana göre,Annenin, bebeğinin tek başına çıkması gereken kendine açılan yolculuğunda ;sakince yaklaşması ve bunun bebeğinin büyüme çabası olduğunu bilmesi ona duygularını tanımasında ve ifade etme şeklinde yardımcı olması ,Bazen çaresiz kaldığım durumlar oldu içinde dalgalanmalar (endişeler,isteksizlik,kararsızlık,)oluyor ve sen bu dalgalanmalar karşısında kendini yalnız buluyordun.O durumda olduğunu hissettiğim anlarda sarılıp sana hep şu sözleri söyledim. '' Bebeğim biliyorum sana ne olduğunu anlayamıyorsun ama ben biliyorum sen büyüyorsun.Ben senin yanındayım.sen küçükken yemeğini kaşıkla tek başına yemezdin ama bak şimdi kaşıkla yemek yiyorsun.Büyüdükçe top oynamaya başladın ,balonlarla oynayabiliyorsun ve çok eğleniyorsun değil mi? senle oynarken bende çok eğleniyorum.Büyüdükçe daha güzel şeyler yapabileceğiz. '' Önce uzunca bir hıııııı çekiyordun,ne anladığını inan bende bilmiyorum ama bunlar beni rahatlatıyordu senin durumuna daha kolay çözümler bulabilmem için.Sarılırdık ,ara sıra kucağıma gelir otururdun, sanki kaybolmak istermiş gibi ayaklarını toplar sığışmaya çalışırdın.
Sana bırakmaya başlamıştım bazı tercihleri,hangi oyunu oynayacağını , hangi kitabı okumak istediğini,dışarı dolaşmaya çıktığımızda hangi yöne gitmek istediğini,ve daha çok yardım almaya başladım senden ve daha fazla dahil oluyordun yaptıklarıma, Birlikte yemek yapıyor,birlikte evi toplayıp temizliyorduk. Bunlar kulağa hoş gelse de sabah kahvaltısında yumurta pişirmek bile zorlaşmıştı.Yumurtayı tavaya kırınca kabuklarını topluyordum ,karıştırmaya başlıyordun bazen dışarı sıçrıyordu,tabağına koyduğun büyük tahta kaşıkla yemek istiyordun..Evi silerken paspasın suyunu ıslak ıslak yerlerde dolaştırıp her yeri kendini bile ıslatıyordun. Bu zorluklara rağmen senin mutluluk içinde o çabalama isteğin,gözlerinde ki o ışık ve daha kolay duygularını kontrol edebilmen ve karamsar,üzüntülü hallerinde sana daha kolay ulaşabilmem tüm yorgunluğuma değiyordu.
Bu büyümenin olumsuz getirilerinden biri de oyuncaklarını ve evdeki eşyaları fırlatıp atman,elindekileri eşyalara vurman ,kızdığın zaman acıtmaktan çekinerek yavaşça başıma, yüzüme, göğsüme vurman .Böyle durumlarda tepkisiz kalıyordum,çünkü sen benim yüz ifademi inceliyor tepkimin ne olacağını merak ediyorsun; tahmin ediyorum ki vereceğim tepki her kızdığında amacına ulaşabildiğini doğrulayacak bunu bana karşı kullanacaksın.Bana vurmanı engelliyor,yüz ifademi değiştirmeyerek oyunlarla dikkatini dağıtıyorum ve giderek azaldı bazen bu davranış kayboluyor ummadığım zaman tekrarlıyorsun.
İstediklerin ya da istemediklerin için ağlamaya başladın.Bu durumda yanına geliyorum '' Annecim seni ağlarken anlayamıyorum ne istediği söyler misin ? '' diyorum.Bir türlü ulaşamadığım durumlar da oluyor .Genellikle sarılıyorsun ağlaman geçtiğinde ne istediğini ifade ediyor yapabileceğimiz ise yapıyoruz yok yapılmaması gerekense bunu yapamayız diyorum tekrar ağlamaya başlamadan ki bazen oluyor hemen bir oyun öneriyorum ya da birbirimizi gıdıklayıp geçiştirebiliyoruz da.
Olmayacak şeyleri oldurmaya çalışman,bu demek istediğim oyuncak kamyonun kasasını kaldırıp belli açıyla neden durmayıp düşüyor gibi yani..Bardağın içine suyu koyup eğdiğinde neden dökülüyor diye ağlaman gibi...marketten süt dilimini aldıktan sonra aç deyip bana verip ,paketi açıp sana verdiğimde ,niye açık ,açtın istemiyorum diğer paketi aç diye ağlaman gibi..böyle durumlarda ya pencereden bakıyoruz kuşlara söylüyoruz ,haberler gönderiyoruz özlediklerimize ya banyo yapıyorsun ,yatakta zıplamakta bazen çözüm olabilmekle birlikte babanı arıyorum gelip seni alıyor :)))
uyumakta istemiyorsun küçük bey
yatakta ne varsa yerde
onun içinde gün boyu seni yoruyorum ,hopluyor zıplıyorsun.bir de banyo olmadı mı?Senin seçtiğin kitaba bakıyoruz tutmadı mı?bir de masaj yapıyorum zaten o masaj dan sonra mamanı kendin alıp yorganı üstüne çekiyorsun :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder